വീഥിയരികിൽ
തളർന്നുവീണു പോയൊരീരാവിൻ
മാറിൽ
അഭയമേകിയോരമ്മ മനസ്സേ
സ്വർഗ്ഗമായെനിക്ക്
നിൻ ആലയം
നിറവിരുന്നായി നീ
വിളമ്പിയോരന്നവും
കാത്തിരിപ്പിൻ നനവാ
കൺകളിൽ
ആരെയെന്നറിഞ്ഞില്ല
ഒരിക്കലും മടങ്ങില്ലാത്തൊരു
പൊന്മകനോ
വിടപറയാതകന്നൊരാ പ്രിയതമനോ
യാത്രയൊടുവിൽ
മടങ്ങുമെന്നാകിൽ
എത്തിടാം ഞാൻ
നിന്നരികിൽ
ഇനിയുള്ള നാളിൽ
മകനായി നിൻ മടിയിൽ
